Ik liep tegen mijn grenzen aan…..

10 april 2019

Gastblog van Anita Roelands

Gastblogger Bouckaert Deep Democracy-Anita RoelandsAnita is Registerpsycholoog NIP Arbeid & Organisatie, trainer, yogi en schrijver. Nooit of nooit meer burn-out is haar missie. Zij helpt managers en professionals met veeleisende banen die zich overbelast voelen om hun accu gevuld te houden zodat ze elke dag fit en fluitend naar hun werk kunnen gaan.

Anita is schrijfster van het succesvolle werkboek Nooit meer burn-out! – in drie stappen leren genieten van werk en leven. Op haar website vind je meer artikelen met veel handvatten en tips.

 

Mij overkomt dat niet

Als er iemand is die goed op haar signalen let, ben ik het wel. Dacht ik. Wat gebeurde er? Ik ging verhuizen. Niks aan de hand, alles voorbereid. Wel steeds een volle agenda qua werk en daarbij een heftig conflict in een jarenlang goed lopende samenwerking.

De “overdrive”

Al met al kwam ik in de “overdrive”: allerlei signalen, weinig rust meer kunnen vinden en ergens had ik het idee dat het nog wel lukte allemaal. De overdrive is een compensatiereactie van je stresssysteem. Bij een leger wordende accu helpt het jou je doelen te blijven halen. De overdrive is alsof je continu op “aan” staat en je de “uit” knop niet meer kunt vinden, zelfs bij rust. Het nadeel hiervan is dat het stresssysteem aan blijft staan, dus energie uit je accu blijft wegtrekken. En dat geeft klachten op den duur.

Sandra Bouckaert Deep Democracy: ik liep tegen mijn grenzen aan 8

 

En dus…..

Dus ja, ik trapte in de valkuil waar ik iedereen altijd voor waarschuw, namelijk doorgaan bij signalen van overbelasting! In plaats van keuzes maken, taken weghalen, rust inlassen. Dat heeft zo’n 3 weken geduurd (het conflict is inmiddels opgelost, de verhuizing achter de rug). Toen begreep ik het weer 😉.

Wat helpt in zo’n geval?

Eigenlijk helpt maar één ding en dat is KIEZEN!!

Dus niet door jakkeren en hopen en wachten op betere tijden, maar direct ingrijpen in je agenda. In mijn geval betekende dit dat ik ging toegeven aan het broodnodige ziektebed, afspraken afzeggen of verplaatsen.

Direct toegeven aan je behoeftes

Bij mij is dat altijd: slapen! Veel slapen, lezen, emoties en gedachten van me afschrijven (en eten en drinken). Heel basaal, meer is het niet. Maar misschien heb jij wel behoefte aan wandelen, puzzelen, praten, dat kan ook. Zolang het die accu maar weer oplaadt.

Keuzes maken op je werk

Vragen aan een collega of deze taken van je kan overnemen, hulp vragen bij de “zwaarden van Damocles” (de dingen waar je tegenop ziet en je steeds tegenaan ‘hikt’), aan je leidinggevende vragen wat prioriteit krijgt, zelf prioriteiten stellen, de dag steeds beginnen met het belangrijkste van die dag (dus níet met emails lezen), verwachtingen checken over een bepaalde taak voordat je er aan begint (soms blijkt het minder werk te geven of helemaal niet meer door te gaan), jezelf afvragen of JIJ wel de meest aangewezen persoon bent om deze taak te doen.

Dus ja, het lekt ook wel eens bij de loodgieter. Ik hoop dat het je inspireert!

Herken je de overdrive bij jezelf? Ik ben benieuwd op welke manier jij het herkent. Laat het hieronder weten!

Geef een reactie