Om jullie duidelijk te maken hoe mensen saboteren vertel ik jullie een sprookje. Ik laat je zien hoe het een koning vergaan is toen hij op een zekere dag dacht dat hij, en alleen hij, de waarheid in pacht had. Hij was de koning van de eigenheimers. Dat zijn aardappels met de naam Eigenheimer. Hij ging op een dag met zijn gevolg naar zijn volk en verkondigde met zijn luide tenor: ”Vanaf morgen verbouwt elke boer enkel nog eigenheimers”. De boeren hoorden het aan en gingen naar huis.
De volgende dag verzamelden zich groepjes op het dorpsplein en begonnen ze Koning Eigenheimer uit te lachen. Ze dreven de spot met zijn lange, goud-geborduurde gewaden, de gevlochten manen van zijn paard en zijn elegante, geaffecteerde gebaren. Ze bedachten smoezen waardoor het onmogelijk was enkel eigenheimers te poten: ze zouden plagen krijgen en de grond zou binnen een jaar uitgeput raken. Elke dag werden de groepjes groter en er werd nu vreselijk geroddeld: de koning zou onderdeel zijn van een ondergronds netwerk voor drugssmokkel, hij zou vrouwen lastig vallen, hij was door satan bezeten…
Nu waren er ook groepen die van mening waren dat er aan de nieuwe maatregelen verdiend kon worden. Er verschenen overal friettentjes met wel 100 soorten mayonaise. Je kreeg de positivo’s, die waren vóór friet en de azijnzeikers, die waren ertegen. Er ontstond een derde groep die stiekem op een veldje achteraf toch groenten gingen verbouwen en er was nog een vierde groep boeren die de oogsten lieten verrotten.
Er ontstond een bloeiende zwarte handel in groenten en alles werd heel duur. De export van eigenheimers naar het buitenland vertraagde en overal ontstonden lange files met karren met eigenheimers. Er waren ook samenzweerders, die ontwikkelden een giftige eigenheimer aardappel variant. Ze probeerden de koning te vergiftigen maar ze kwamen niet verder dan de voorproever die daarbij het leven liet. De samenzweerders eindigden jammerlijk aan de schandpaal. Mensen gingen de straat op met spandoeken en ramden regeringsgebouwen in. Na één jaar was de helft van de boeren geëmigreerd naar de omringende landen. Alle adviseurs van de koning hadden hun ontslag ingediend. Hij zat daar moederziel alleen in zijn paleis en besefte dat zijn land leegliep. Een land met verzwakte broeders en zusters en een hele berg verrotte aardappelen. Zo verging het de koning.
